Web Analytics Made Easy - Statcounter

عباس عبدی در یادداشتی در روزنامه اعتماد به ارزیابی کلی عملکرد دولت پرداخته است.   به گزارش خبرآنلاین، در بخش او از این گزارش آمده است؛   هفته دولت است و مسوولان دولتی کوشش وافری دارند که از فعالیت‌های خود گزارش‌های مثبتی را به مردم دهند. مساله این است که مردم و مسوولان دولتی از دو منظر گوناگون به این فعالیت‌ها نگاه می‌کنند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

دولتی‌ها هر روز مواجه با فعالیت‌هایی هستند که برای‌شان جالب است و آنها را خوب می‌دانند. یک طرحی افتتاح می‌کنند، یک بازتاب خوب دریافت می‌کنند، یک مشکلی را مدیریت می‌کنند و... گمان می‌کنند که اگر کسی اینها را نبیند و بازتاب ندهد حتما مرضی دارد و دنبال ضدیت با دولت است.   ولی مردم از زاویه دیگری نگاه می‌کنند. اگر دولت مثبت‌ها را می‌بینند، مردم منفی‌ها را می‌بینند. اینکه کرایه خانه آنها چقدر شده؟ هزینه خوراک چگونه است؟ افراد بیکار خانواده کی کار پیدا می‌کنند؟ درآمدشان چه تغییری کرده؟ این دو رویکرد یا دو منظر دو نتیجه کاملا متفاوت می‌دهند، البته در ایران کنونی چنین است و الا در بسیاری از کشورها نیز مشابه یا نزدیک به هم هستند. کدام رویکرد اعتبار دارد؟ قطعا رویکرد مردم. چرا؟ به این علت که فعالیت‌های مفید دولت با یکدیگر جمع و تبدیل به نتایج ملموس می‌شوند که مردم فقط آنها را درک می‌کنند.   برای درمان هر بیمار اقدامات گوناگونی انجام می‌شود، آزمایش، عکسبرداری، عمل جراحی، تزریق خون و... همه اینها موفقیت‌های جزیی برای پزشک و کادر درمان است، ولی برای بیمار فقط درمان شدن مهم است. آن اقدامات باید به درمان شدن بیمار منجر شود و الا بیهوده است. با این ملاحظه در این یادداشت چندین متغیر نهایی و مهم را از حیث نگاه مردم در دو سال گذشته ارزیابی می‌کنیم. این آمارها از آخرین گزارش مفصل مرکز آمار درباره شاخص‌های کلان اقتصادی و اجتماعی کشور تا پایان ۱۴۰۱ تقدیم می‌شود که رسمی‌ترین آمارهای کشور است.   ۱- جمعیت- آمارهای جمعیتی بسیار مهم هستند. تولد، فوت، ازدواج و طلاق. این موضوع از نظر ساختار سیاسی ایران مهم‌تر از هم تلقی می‌شود. به همین علت اسناد بالادستی گوناگونی برای تحول در مساله جمعیت تدوین شده و آخرین مصوبه آن قانون فرزندآوری است که ارقام بسیار کلانی برای تحقق فرزندآوری آن منظور شده و بدتر اینکه مقررات عجیب و غریبی که نامتعارف و حتی ناپسند است در دل این قانون در نظر گرفته‌اند و جرم‌انگاری‌های گوناگونی کرده‌اند به این امید که فرزندآوری و رشد جمعیت بیشتر شود. نتیجه چه شده است؟   رشد جمعیت که در سال ۱۳۹۹ حدود 91/0 درصد بود در سال ۱۴۰۰ و ۱۴۰۱ به 77/0 درصد رسید و براساس پیش‌بینی مرکز آمار ایران در سال ۱۴۰۲ به 74/0 درصد و در سال ۱۴۱۵ به 36/0 درصد خواهد رسید. یعنی نزدیک به صفر خواهد شد. این ارزیابی مرکز آمار شاید قدری خوشبینانه هم باشد. این وضعیت محصول چند عامل است. کاهش زاد و ولد، افزایش مرگ و میر و کاهش ازدواج و افزایش طلاق. یعنی همه عوامل ممکن در کاهش جمعیت در ایران کنونی فعال هستند.   زاد و ولد از سال ۱۳۹۷ تا ۱۴۰۱، به‌طور مستمر کاهشی و حدود ۲۱ درصد کمتر شده است. مرگ و میر هم حدود ۱۱ درصد بیشتر شده است، البته در این فاصله که کرونا بود، مرگ و میر خیلی زیاد شده بود ولی در سال ۱۴۰۱ که کرونا عملا پایان یافت، به علل دیگر شاهد بالا رفتن مرگ و میر هستیم که به نظر بنده پایین آمدن سطح خدمات درمانی، گران شدن آن و وضع نامناسب اقتصادی بیماران است که قطعا شاخص امید به زندگی را کاهش می‌دهد.   ازدواج در سال ۱۴۰۱ نیز حدود ۶ درصد کمتر از سال ۱۳۹۷ شده، در حالی که انتظار می‌رفت بیشتر شود و تا سال ۱۴۰۰ نیز افزایشی بود ولی در سال ۱۴۰۱ حدود ۸ درصد از سال پیش خود کمتر شد که به‌طور قطع مشکلات اقتصادی و ناامیدی به آینده ریشه آن است. در همین فاصله ۵ ساله نیز بیش از ۱۴ درصد بر تعداد طلاق‌ها افزوده شده است.   چرا چنین وضعی بر متغیر جمعیتی ایران حاکم شده است؟ به‌طور قطع بخشی از این کاهش معلول تغییرات ارزشی و سبک زندگی است و این چیزی نیست که با تبلیغات واقعا سطحی یا حتی جالب و هنری قابل حل باشد. ولی این عامل نمی‌تواند این کاهش شدید در رشد جمعیت را توجیه و تفسیر کند.   عامل اصلی را باید در سیاست و اقتصاد به آینده جست‌وجو کرد. کاهش درآمد، به ویژه برای طبقه متوسط و ناامیدی از آینده موجب شده است که جوانان سودای ازدواج و فرزندآوری را در سر نپرورانند.   با وام ازدواج و امتیازات دیگر نمی‌توان مردم را به فرزندآوری تشویق کرد! اگر وضع اقتصادی خوب باشد، این تشویق‌ها نیز تا حدی موثر است ولی در شرایط کنونی و نداشتن افق روشن برای زندگی، تقریبا غیرممکن است که تحولی جدی در فرآیند موجود رشد جمعیتی رخ دهد و قانون مجلس به‌طور قطع و یقین عوارض بدی دارد و مهم‌تر از آن هزینه‌های گزافی نیز دارد. ایرادی ندارد که نمایندگان به جای تکیه بر افکار نادرست خود به نظرات کارشناسان مراجعه کنند. ضرر نخواهند کرد. کانال عصر ایران در تلگرام بیشتر بخوانید: عباس عبدی: طرفداران وضع موجود به خوبی می‌دانند که اکثریت قاطع مردم علیه آنان هستند عباس عبدی : در حال عقبگرد به تامین نیازهای اولیه هستیم؛ مسوولان تمام‌قد درگیر حجاب اند! عباس عبدی : چرا مردم رابطه با اروپا و امریکا و روسیه را بر چین ترجیح می‌دهند؟

منبع: عصر ایران

کلیدواژه: جوانان ازدواج عباس عبدی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.asriran.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «عصر ایران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۵۴۷۳۹۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

عقب‌نشینی پسران از مبارزه با غول کنکور/ آسیب‌های کاهش مردان تحصیلکرده

محمدرضا نیک نژاد می افزاید: هر جامعه انسانی از دو جنس مکمل هم تشکیل شده و آن حضور زن و مرد در عرصه های گوناگون علمی، آموزشی، اجتماعی، صنعتی و غیره است که می تواند برای رسیدن به اهداف در هر ساختاری که این دو جنس قرار می گیرند کمک کننده باشد. بنابراین کمبود هر یک از این دو می تواند آسیب های جدی به جامعه انسانی وارد کند.

وی ادامه می دهد: در دهه ها و سده های گذشته، حضور نداشتن زنان در عرصه های گوناگون، آسیب هایی به جامعه ایران وارد کرد و حال اگر جریان جامعه به سویی برود که تعداد مردان در زمینه تحصیلات کم شود، آسیب های دیگری به جامعه وارد خواهد شد که ضروری است با روش های مختلف از این روند جلوگیری شود.

این کارشناس حوزه تعلیم و تربیت می گوید: در واقع نه آموزش و پرورش و نه آموزش عالی، هیچ یک در این زمینه مقصر نیستند چراکه نگاه جامعه از جمله مردان جوان، به ادامه تحصیل تغییر کرده است و علاقه به تحصیل در آنان دچار افت شدیدی شده به این دلیل که ناامیدی بسیار گسترده ای بین مردان جوان ایجاد شده است.

جایگاه تحصیل در اشتغالزایی جوانان

نیک نژاد اذعان می دارد: متأسفانه جوانان به این باور رسیده اند که ادامه تحصیل پیامدهای شغلی مستحکمی ندارد و درس خواندن نمی تواند زندگی هرچند متوسطی را برایشان تأمین کند. بنابراین تحصیلات، چندان جایگاه و پایگاهی بین مردان جامعه ندارد و اشتغال زایی که قرار است در پی گرفتن مدرک به وجود آید رنگ باخته است. به همین سبب خیلی از افراد انگیزه ای برای ادامه تحصیل ندارند.

محمد رضا نیک نژاد، کارشناس آموزشی

این کارشناس آموزشی می گوید: این نسل ناامید است و بنا به تحلیل خود، دانشگاه را راهی برای رسیدن به یک زندگی متوسط نمی داند بنابراین جامعه ما نیازمند اصلاح است آن چنان که باید با افزایش ظرفیت های شغلی که تحصیلات در آن اثرگذار باشد، جوانان را به ادامه تحصیل ترغیب کرد.

وی درباره بازماندگان از تحصیل اذعان می دارد: متأسفانه معضل بی توجهی به تحصیل تنها درباره کنکور نیست بلکه بسیاری از پسران جوان جامعه ما حتی تحصیل در دوره دبیرستان را برای زندگی آینده مفید نمی دانند و این مهم یکی از مشکلات آموزش و پرورش است که بازماندگان از تحصیل را به وجود آورده است.

آموزش مهارت های اخلاقی و انسانی

نیک نژاد تصریح می کند: تحصیل در دانشگاه جدا از ایجاد شغل و امرار معاش، سبب ایجاد فرهیختگی در لایه های مختلف جامعه می شود. بنابراین هر انسانی در مسیر درس خواندن می تواند مهارت های اخلاقی، انسانی، اجتماعی و فردی خود را افزایش دهد و به سطحی برسد که بتواند بهتر با جامعه ارتباط برقرار کند.

متأسفانه معضل بی توجهی به تحصیل تنها درباره کنکور نیست بلکه بسیاری از پسران جوان جامعه ما حتی تحصیل در دوره دبیرستان را برای زندگی آینده مفید نمی داننداین کارشناس حوزه تعلیم و تربیت ادامه می دهد: در حال حاضر آموزش رسمی در سراسر دنیا گرفتار چنین معضلی شده است اما در ایران بیشتر از میانگین جهانی است به این سبب که هم چنان درون مایه های آموزشی در کشور ما، مهارت های فردی و اجتماعی برای دانش آموز و دانشجو را در پی ندارد.

نیک نژاد بیان می کند: در حال حاضر در جوامع مختلف، تحصیلات برای بخش بزرگی از جوانان نمی تواند داشته های مهم را برای یک زندگی معمولی به وجود آورد به سبب این که بسیاری از آموزش های دانشگاهی، ارتباط چندانی با زندگی کنونی و آینده بچه ها ندارد.

این کارشناس آموزشی می گوید: در کشور ما مهم ترین بخشی که باید در این زمینه به آن پرداخته شود سوق دادن آموزش عمومی که همان ۱۲سال است و نیز آموزش عالی، به جایگاهی است که بتواند برای زندگی کنونی و آینده افراد جامعه کاربردی تر باشد و در واقع دانشجو به این امید برسد که تحصیلات، افزون بر ایجاد شرایط استخدامی و اشتغال زایی، می تواند گره گشای خود، خانواده و جامعه اش باشد.

نیک نژاد تأکید می کند: در این راستا دولت، مردم، نهادهای مدنی و رسانه ای باید دست در دست یکدیگر، فضایی فراهم کنند تا جوانان به سطحی از امید برسند که در مسیر درس خواندن باقی بمانند و یقین داشته باشند که تحصیل می تواند در آینده برایشان علاوه بر پیامد اقتصادی، پیامدهای اجتماعی، فرهنگی و غیره داشته باشد.

عفت زارع

دیگر خبرها

  • بیش از ۱۸۷ هزار مادر همدانی مشاوره فرزندآوری دریافت کردند
  • بیش از ۱۸۷ هزار مادر همدانی مشاور فرزندآوری دریافت کردند
  • تحلیل عباس عبدی از اعتراضات دانشجویی در آمریکا: از این تنور نانی برای اصولگرایان محترم پخته نمی‌شود، بهتر است فکر دیگری کنند
  • کاهش هزینه‌های ازدواج جوانان اولویت طرح وصال شیرین
  • ۸۸ درصد متقاضیان در قم تسهیلات ازدواج دریافت کردند
  • جزئیات تسیهلات ازدواج و فرزندآوری
  • ۲۰ درصد امکانات دستگاه‌های دولتی در اختیار زوج‌های جوان قرار گیرد
  • کاهش رشد نقدینگی به تنهایی موجب مهار تورم نخواهد شد
  • عقب‌نشینی پسران از مبارزه با غول کنکور/ آسیب‌های کاهش مردان تحصیلکرده
  • یاس و ناامیدی موجب از هم پاشیدگی بنیان خانواده می شود